Le Plateau, Adjamé, Bonzac en Treichville

Hai!
Leuk dat jullie de verhalen graag lezen, dat stimuleert mij om de volgende te schrijven.
Gisteren heb ik een glimp van de zee opgevangen, vanmiddag gaan we er zwemmen. We hebben gisteren ons stukje grond in Bonzac bekeken. Tot onze verbazing stonden er al muren van drie rijtjeshuizen, die we zullen gaan verhuren. Het is echte "nieuwbouw" overal lapjes grond met grijze betonblokken waarvan huizen in diverse stadia zijn gebouwd. Overal lang gras en daartussen vind je de stenen die de toekomstige weggetjes aanduiden.
Ik heb Mammady uit kunnen leggen hoe ik wil dat het grote huis, wat naast de rijtjeshuizen gebouwd zal worden, eruit moet gaan zien; één etage (un plus un) met een veranda op de eerste en een dakterras. Ben heel benieuwd of het gaat lukken. Het stukje grond is echter toch wel erg ver van het strand vandaan; daar was ik erg teleurgesteld over, prompt zei Mammady dat er ook wel grond dichter in de buurt te koop was. Eerst maar sparen!
Verder zijn we gisteren in het sjieke Le Plateau geweest. Het was net of ik terug was In Salvador in Brazilie, echt als twee druppels water!
Daarna een stukje Adjamé, waar we morgen weer heen gaan.
Vanmorgen ben ik met Amy naar de markt van Treichville geweest. Ze heeft erg haar best gedaan om goeie prijzen voor mij af te dingen, maar het was vreselijk moeilijk. Zodra ze mijn huidskleur zien, wordt de prijs vervijfvoudigd!! Ik heb haar uiteindelijk mijn geld gegeven, verteld wat ik wil hebben en ze zal straks alleen de markt op gaan, want dit is echt geen doen zo. Toch is het erg grappig om de enorme verontwaardiging te zien en het heen en weer gepraat, terwijl het om een handdoek gaat. Je begrijpt dat we zo'n twee uur bezig waren voor een paar boodschapjes, pfff.

Wehebben gemerkt dat het toch wel erg snel gaat met ons geld. Dat komt vooral door de huur en de taxi's. Lamine zit erover te denken om de autoverzekering voor één maand te betalen, zodat ik zelf kan rijden. Ik heb immers een internationaal rijbewijs. Maar ik ben erg bang dat het me hier niet gaat lukken zonder deuken, het verkeer is hier een ramp, er zijn geen voorrangsregels, je moet het ter plekke onderling maar uitzoeken wie voorrang neemt en wie het krijgt. Als je al een stoplicht tegenkomt, met twee banen, dan zit het er dik in dat er vijf rijen auto's staan te wachten. Je kunt het het beste vergelijken met water dat door een beekje stroomt. Zeker hier in Marcory, hartje centrum. Dus Lamine heeft een nichtje gevraagd om een appartement in Port Boeye (weet even niet hoe je het schrijft, t'is bij de zee) te zoeken, daar zijn de wegen breder en er zijn minder auto's.

Vanmiddag gaan we met een groepje zwemmen in Grand Bassam. Grand Bassam was in het koloniale tijdperk de hoofdstad van Ivoorkust en schijnt vol Frans koloniale architectuur te zijn, helemaal vervallen, want ze willen die tijd graag achter zich laten (45 jaar geleden).
Morgen staat weer kompleet in het kader van bezoeken; we zijn op zoveel plaatsen gevraagd om te komen eten; dat als het zo doorgaat we als een tonnetje rond weer terug zullen komen.

Omdat zoveel mensen me gevraagd hadden "wat het weer was" hier, heb ik gisteren even opgelet: het is hier 32 graden. Erg warm dus. En bij jullie? Vriest het nu?
Ben benieuwd!
Veel liefs, ook van Amy, die nu naast me zit en enthousiast de namen herkent van de mensen en plaatsen waar ik over schrijf.