Laatste week Cote d' Ivoir

Bonjour!
Deze laatste week is zo druk geweest dat ik geen tijd heb gehad voor deze site.
Zondag en maandag zijn we erg rustig gebleven, Lamine was doodmoe van het reizen. Achteraf is dat heel goed geweest omdat er best veel onrust in de stad was, vanwege het gedrag van de politie. Deze politie is een soort kruising tussen soldaten en de ME of zo. Ze staan overal en houden constant het verkeer op door wegen half te blokkeren en mensen te controleren. Doordat ik blank ben, worden wij zelden gecontroleerd, gelukkig. Hun gedrag wordt echter steeds brutaler en het begint hier steeds meer op een dictatuur te lijken.
Dinsdag was de rust weer gekeerd en we zijn die dag op pad geweest om een schilderij voor de babykamer te kopen. Het leek me leuk om daar een typisch Arikaans schilderij te hagen. Het is gelukt, maar vraag niet hoe!
Dinsdagavond hebben we valentijnsdag gevierd met een concert van Salif Keita, ook een verhaal apart, want echt ALLES gaat hier anders dan in Europa, dus ook een concert bijwonen. ook al heb je kaartjes in de voorverkoop, je staat 2 uur in een kilometerslange rij te wachten, omdat de deuren anderhalf uur nadat het concert had moeten beginnen pas open gaan. En binnen blijken er meer kaartjes dan stoelen verkocht te zijn, dus dan zie je heuze gevechten om een stoel ( even later staat toch iedereen te dansen op muziek, dus het was eigenlijk allemaal voor niets) Het concert was gigantisch goed, we hebben echt genoten!
Woensdag ben ik met twee boertjes en een vriend van de een naar het laatste stukje Tropisch Regenwoud van Abidjan geweest. We hadden wel naar het veel grotere park Tai willen gaan, zo'n 100 km verderop, maar vanwege het rare gedrag van de politie gaan we de "grote" weg niet op, dat moet maar een ander keertje. In Tai zijn nog chimpansjeetjes, in Parc du Banco zijn ze allemaal verdwenen. Wel is daar de grootste openlucht wasserette die je ooit hebt gezien.
Het woud was prachtig en het rook er zo heerlijk. Ik vertelde veel over natuur en millieu en de jongens konden bijna niet geloven dat ik zoveel over hun eigen land wist. Maar we kwamen soms grote borden tegen waar dezelfde verhalen stonden opgeschreven in het frans, dus toen moesten ze me wel geloven.
Ze hebben ook erg ontzag gekregen voor mij als chauffeur, ik eigenlijk ook wel moet ik zeggen. Ik kan het niet uitleggen; het is een enorme stress en rampzalig, elke seconde denk je dat je iemand aanrijdt of dat je de auto kapotrijdt op de enorme gaten die opeens in het wegdek zitten. Alles is nog helemaal heel!
Donderdag zijn we met weer twee andere broertjes gaan zwemmen in het zwembad van het meest luxe hotel van west afrika. De duurste kamer kost er 300 euro per nacht!
En nu is het vrijdag. Deze dag staat in het teken van de laatste bezoeken afleggen en morgen komt iedereen nog een keertje bij ons, om afscheid te nemen, want aan het einde van de dag gaan we naar Parijs vertrekken. Zondag zullen we weer in nederland zijn en maandag moeten we allebei weer werken.
Ik heb nog maar 8 minuutjes op deze computer en kan helaas niet meer schrijven.
Misschien dat ik morgen nog een gaatje vind. Met mijn gezondheid gaat het nu erg goed, heb geen diarree meer en voel me lekker in deze warmte. Hoeveel graden is het nu in Nederland?
Heel veel liefs, een dikke knuffel, Erma